Bıktım artık kuru kalabalıklardan

Nerdesin yalnızlık? Seni arıyorum.

Zaten yalnız gelmişim bu dünyaya

Ve yalnız gideceğim buradan

Köşeme çekileyim, içimi dökeyim

Gözyaşlarımla günahımı sökeyim

O yaşlar cehennemi söndürsün

Dikenleri gülbahçeye  döndürsün.

Onun için yalnızlık istiyorum.

Seyrediyorum sır dolu gerçekleri

Hepsinde bir mana bir bakış dolu

Sevdam çiçek çiçek açıyor

Kol kanat geriyorum göklere

Kuşlar gibi hafifçe süzülüyorum

Gözlerim ilişiyor nur dolu renklere

Usandım, bıktım artık kalabalıklardan

Yalan, dolan, rüşvet, haksızlık dizboyu

İğreniyorum, nefret ediyorum sahtekârlardan

Sözünde durmaz, telefona cevap vermez

Ünvanı kalabalık, bal yapmaz arılardan

Sıkılıyorum, sıkılıyorum, sıkılıyorum.

Sağımız murdar, solumuz leş dolu

Üşüşür başına leş yiyen kargalar

Leylekler laklaka eder, bitmez kavgalar.

Rabbim çok sıkıldım bu asrın fitnesinden

Hiçbir günahı yaşamak istemiyorum

Sadece sana el açıyor, sadece sana sığınıyorum

Bu asrın çok hazin dehşetinden

Güç ver, sabır ver, iman ver şu hakir kuluna

Gecelerin ıssızlığında, zamanımın boşluğunda

Kitaplarıma, sevdiklerime kavuşayım.

Harf  harf,  kelime  kelime,  satır satır

Gönül dünyasında bir bir dolaşayım.

Ahir zaman çanları çalıyor, zaman bir gün bitecek

Ölüm vaki olunca benim de yalnızlığım sona erecek.