Sana; “Can” diye çağırsam,

Bakar mısın, bilmiyorum.

Kurumuş gönül çeşmemden,

Akar mısın, bilmiyorum.

Sana; “çiçek” diye baksam,

Görünür müsün, bilmiyorum.

Kokusuz kalmış tenime,

Sürülür müsün, bilmiyorum.

Seni; ” şiir” diye dinlesem,

Söylenir misin, bilmiyorum.

Issızlaşan yüreğime,

Seslenir misin, bilmiyorum.

Seni; ” bülbül” diye kovalasam,

Yakalanır mısın, bilmiyorum.

Gonca açan gül bağıma,

Konar mısın, bilmiyorum.

Seni; “Leyla” diye sevsem,

İnanır mısın, bilmiyorum.

Çölleşen gönül bahçeme,

Yağar mısın, bilmiyorum.

Sana; “yuva” diye sığınsam,

Alır mısın, bilmiyorum.

Sahipsiz kalan bedenimi,

Sarar mısın, bilmiyorum.

Seni “misk” diye koklasam,

Baştan alır mısın, bilmiyorum.

Nefessiz kalan ciğerime,

Dolar mısın, bilmiyorum.

EY YAR…

Can dedim, canan olsan

Çiçek olup hoş koksan

Şiir olup yüreğimi coştursan

Bülbül olup karşımda şakısan

Leyla olup masumca baksan

Yuva olup beni korusan

Misk olup beni sarhoş etsen

iki gözüm iki çeşme ağlatsan

Sana ne diyeceğimi, BİLMİYORUM…